ടെസ്റ്റ് ക്രിക്കറ്റിൽ, പ്രത്യേകിച്ച് സ്വന്തം മണ്ണിൽ കളിക്കുമ്പോൾ, ഇന്ത്യയ്ക്കുണ്ടായിരുന്ന കരുത്തു വല്ലാതെ ചോർന്നുപോയിട്ടുണ്ടോ‍?. കഴിഞ്ഞ 13 മാസത്തിനിടെ നാട്ടിൽ കളിച്ച ഏഴു മത്സരങ്ങളിൽ അഞ്ചിലും ഇന്ത്യ പരാജയപ്പെട്ടതോടെ ഇതു സംബന്ധിച്ച ചർച്ചകൾ ഗൗരവമായി ഉയരുന്നുണ്ട്. ട്വന്‍റി 20യിലും ഏകദിനത്തിലും മികവു പുലർത്തുമ്പോൾ അഞ്ചു ദിവസവും രണ്ടു വീതം ഇന്നിങ്സും കളിക്കേണ്ട പരമ്പരാഗത ഗെയിമിൽ വിജയിക്കാനുള്ള ശേഷി നഷ്ടപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു എന്നാണു വിമർശനം. ഗൗതം ഗംഭീർ മുഖ്യ കോച്ചായിട്ടുള്ള ഇപ്പോഴത്തെ ടീമിനു വലിയ വിമർശനമാണ് ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു നേരിടേണ്ടിവരുന്നത്. ബാറ്റിങ്ങിലും ബൗളിങ്ങിലും സ്പെഷ്യലിസ്റ്റുകളെ കണ്ടെത്തുന്നതിനു പകരം ഓൾറൗണ്ടർമാരെ തേടുന്ന ഗംഭീറിന്‍റെ ശൈലിയടക്കം വിമർശന വിധേയമാവുന്നുണ്ട്.

മുൻപത്തേതു പോലെ ടെസ്റ്റിനു പറ്റിയ മിടുക്കരായ സ്പെഷ്യലിസ്റ്റുകളെ കണ്ടെത്തി അവരിൽ വിശ്വാസമർപ്പിച്ചു വേണം ഇന്ത്യയ്ക്കു തിരിച്ചുവരാൻ എന്നാണു പല വിദഗ്ധരും ഉപദേശിക്കുന്നത്. എത്ര ശക്തനായ ബൗളറെയും അതിജീവിക്കാൻ ശേഷിയുള്ള ബാറ്റർമാരും ഏതു കൊലകൊമ്പനെയും മുട്ടുകുത്തിക്കാൻ കഴിവുള്ള സ്പിന്നർമാരും ഇന്ത്യൻ ടെസ്റ്റ് ടീമിന്‍റെ മുതൽക്കൂട്ടായിരുന്നിട്ടുണ്ട്. ഇന്നും താരനിരയ്ക്കു യാതൊരു ക്ഷാമവുമില്ല. പേരെടുത്ത താരങ്ങൾ ടീമിന്‍റെ നെടുതൂണുകളായുണ്ട്. പക്ഷേ, ഏകദിന, ട്വന്‍റി 20 ശൈലിയുമായി അവർക്കുള്ള പൊരുത്തം ടെസ്റ്റിൽ വിനയാവുന്നു എന്നത്രേ നിരീക്ഷണങ്ങൾ. എന്തായാലും ഈയൊരു തകർച്ച അനുവദിക്കാനാവില്ല. രാജ്യത്തെ കോടിക്കണ‍ക്കിനു ക്രിക്കറ്റ് പ്രേമികളിൽ ടെസ്റ്റ് ക്രിക്കറ്റിനെ ആരാധിക്കുന്ന നിരവധിയാളുകളുണ്ട്. അവരെല്ലാം നിരാശരാവുന്ന സാഹചര്യമാണിത്. ബിസിസിഐയും സെലക്റ്റർമാരും പരിശീലകരും സാഹചര്യം പരിശോധിക്കുകയും ടീമിനു വേണ്ട "ചികിത്സ' ഉറപ്പാക്കുകയും വേണം.

2012 ഡിസംബറിൽ ഇംഗ്ലണ്ടിനോട് 2-1നു തോറ്റ ശേഷം ഒരു ദശകത്തിലേറെ കാലം സ്വന്തം മണ്ണിൽ ഒരു ടെസ്റ്റ് പരമ്പര പോലും ഇന്ത്യയ്ക്കു നഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടില്ല. കഴിഞ്ഞ വർഷം സെപ്റ്റംബർ വരെ 18 പരമ്പരകളിലായി 53 ടെസ്റ്റുകളിൽ 42 വിജയമാണ് ഇന്ത്യ നേടിയത്. ഇതിനിടയിൽ നാലേ നാലു തോൽവി മാത്രം. ഏഴു സമനിലയും ഇതിനൊപ്പമുണ്ട്. ഈ വിജയങ്ങളിൽ ബഹുഭൂരിപക്ഷവും ഇന്നിങ്സിനോ നൂറിലേറെ റൺസിനോ എട്ടിലേറെ വിക്കറ്റിനോ ഉള്ളതാണ്. തികച്ചും ആധികാരികമായ വിജയങ്ങൾ എന്നർഥം. മറ്റൊരു രാജ്യത്തിനും നേടാൻ കഴിയാത്തത്ര മികച്ച വിജയ റെക്കോഡാണ് ഇക്കാലയളവിൽ സ്വന്തം നാട്ടിൽ ഇന്ത്യ കരസ്ഥമാക്കിയത്. തൊണ്ണൂറുകളിലെയും രണ്ടായിരത്തിലെ ആദ്യ ദശകത്തിലെയും ഓസ്ട്രേലിയൻ ടീമുകൾ സ്വന്തം നാട്ടിൽ തുടർച്ചയായി 10 പരമ്പരകൾ വീതം വിജയിച്ചപ്പോൾ കുറിക്കപ്പെട്ട റെക്കോഡാണ് ഇന്ത്യ മറികടന്നത്. കഴിഞ്ഞവർഷം ഒക്റ്റോബർ- നവംബറിൽ ന്യൂസിലൻഡിനെതിരേ നടന്ന പരമ്പരയിൽ കളിച്ച മൂന്നു ടെസ്റ്റിലും പരാജയപ്പെട്ടുകൊണ്ടാണ് ഈ റെക്കോഡ് മുന്നേറ്റം അവസാനിക്കുന്നത്. ബംഗളൂരുവിൽ എട്ടു വിക്കറ്റിനും പൂനെയിൽ 113 റൺസിനും മുംബൈയിൽ 25 റൺസിനും തോൽവി.

ഈ വർഷം ഒക്റ്റോബറിൽ അഹമ്മദാബാദിലും ഡൽഹിയിലും വെസ്റ്റിൻഡീസിനെ തോൽപ്പിച്ചുകൊണ്ട് തിരിച്ചുവരവു പ്രതീക്ഷകൾ നൽകിയതാണ്. എന്നാൽ, ഇപ്പോൾ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കക്കെതിരേ കളിച്ച രണ്ടു ടെസ്റ്റിലും തോറ്റിരിക്കുന്നു. കോൽക്കത്തയിലെ ആദ്യ ടെസ്റ്റിൽ 30 റൺസിന്‍റെ തോൽവിയാണെങ്കിൽ ഗോഹട്ടിയിലെ രണ്ടാം ടെസ്റ്റിൽ തോറ്റമ്പിയത് 408 റൺസിനാണ്. റൺസ് കണക്കിൽ സ്വന്തം മണ്ണിലെ ഏറ്റവും വലിയ തോൽവിയാണ് അവസാന ടെസ്റ്റിൽ നേരിടേണ്ടിവന്നത്. പരുക്കേറ്റ റഗുലർ ക്യാപ്റ്റൻ ശുഭ്മൻ ഗില്ലിന്‍റെ അഭാവത്തിൽ ടീമിനെ നയിച്ച ഋഷഭ് പന്തിനു കണക്കുകളെല്ലാം പിഴച്ച ടെസ്റ്റായിരുന്നു ഇത്. സ്വന്തം മണ്ണിൽ ഏഴിൽ അഞ്ചു ടെസ്റ്റുകളും ഇന്ത്യ തോറ്റ ചരിത്രം ആറര പതിറ്റാണ്ടിനിടെ ഇതാദ്യമാണ്. 1956നും 1959നും ഇടയിൽ ഓസ്ട്രേലിയയ്ക്കും വെസ്റ്റിൻഡീസിനും എതിരായി കളിച്ച ഏഴിൽ അഞ്ചു ടെസ്റ്റുകളിൽ ഇന്ത്യ തോറ്റിട്ടുണ്ട്. അക്കാലത്ത് ഇതിനിടയിലെ രണ്ടു മത്സരങ്ങൾ സമനിലയിലായി. മുൻനിര ബാറ്റർമാരും സ്പിൻ ഡിപ്പാർട്ട്മെന്‍റും എതിരാളികളുടെ കരുത്ത് അതിജീവിക്കാൻ തക്ക മികവു കാണിച്ചില്ല എന്നത് ദക്ഷിണാഫ്രിക്കക്കെതിരായ തോൽവിയിൽ പ്രധാനമായി. ടീം സെലക്ഷനിലെ പാളിച്ചകളും ഒരുക്കങ്ങളിലെ കുറവും അമിത വിശ്വാസവും പരിമിത ഓവർ ക്രിക്കറ്റിനോടുള്ള താത്പര്യവും അടക്കം പല ഘടകങ്ങളും ഇപ്പോഴത്തെ തോൽവികൾക്കു കാരണമായി വിമർശകർ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നുണ്ട്. ഓരോ ഘടകവും വിശദമായി പരിശോധിക്കപ്പെടുകയും ആവശ്യമായ തിരുത്തലുകൾക്കു തയാറാവുകയും വേണം. ഇന്ത്യൻ ക്രിക്കറ്റിൽ ടാലന്‍റിന് ഒരു ക്ഷാമവുമില്ല എന്നതു വാസ്തവമാണ്. അവസരം കാത്തു നിരവധി യുവാക്കളാണു ചുറ്റുമുള്ളത്. അവരെ ഏറ്റവും ഫലപ്രദമായി ഉപയോഗിക്കാൻ കഴിയുന്നതിലാണു കാര്യം.